Liderlik Bir Özelliktir, Gereklilik Değil

Her grupta, toplulukta, halkların her kesiminde, o topluluğun bir adım önüne çıkan birileri olur. Ne kimsenin iteklemesiyle, ne de kendi zorlamasıyla oluşur bu durum. Doğaldır. Kimileri diğerlerine göre daha atik, kimileriyse daha pasiftir. Kimileri arka planda dursa da aslında beyin, kimileri ise o beynin sözcüsüdür. Toplumun karakteri, o toplumu oluşturanlardır; bireyler.

Toplum karakteri dediğimiz şey çok yönlüdür, her bireyin kendi içindeki çelişkiler gibi çelişkili, herkesin pek tabii olabileceği gibi hırslı, öfkeli, sakin, sevgi dolu, hırçın, dar görüşlü, açık, çalışkan, tembel, akıllı ya da deli olabilir.

Hal böyleyken o toplumu tek tip, içerisinde farklılıklar taşımayan bir olgu olarak ele almak, hayatı yaşanır kılan her detayı etkileyebilecek büyük bir yanlıştır. Yanlışların en büyüğü ise, tek tipten fazlasıyla uzak olan topluma bir lider "seçmek"tir ki tüm bunların adına günümüzde "demokrasi" denir.

Günümüzde "liderlerin demokrasisi" olarak işleyen bu sistemin aslında bir "sözcü/hizmet" sistemi olduğu halka güzelce unutturulur. Bir liderin, örneğin bir başbakanın önünde el pençe divan bekleşen insanlar aslında hizmetkarlarının önünde olabildiğince kararlı ve dik durmaları gerektiğini artık bırakın hatırlamayı, bilmiyorlar bile! Bir toplumu tümüyle etkileyen yanlışların sorumluluğunu, o topluluğu temsil etmesi gerekene değil kendilerine yüklüyor artık insanlar. 

Oysa ki lider seçilmez demokraside, sözcü seçilir, hizmet görevlisi seçilir. "Lider" bir gereklilik değildir. "Liderlik" iyi hizmet vereceğine inanılmış kimsenin bir özelliğidir sadece. 

Asıl ön plana çıkması gerekense diyalogdur. Farklı fikirler doğru bir diyalog içinde paylaşılabildiğinde ne sözcüye, ne hizmetliye ne de bugünkü adıyla "lider"e gerek kalmaz. Nitekim insanın en iyi yaptığı şeyi, "analiz gücüyle kendisi için en doğru kararı verebilme"yi tek bir kişiye devredip, o kişinin tüm kararlarını kendi kararıymışçasına kabullenmesi mutsuzluk ve kaostan başka birşey doğurmaz.

Demokrasinin amacı bireye ve topluma huzur, mutluluk ve refah sağlamak iken, sonuç sadece kaosa çıkıyorsa ya sistem yerinden kaymış, düzenleme gerektiriyor, ya da hizmet görevlisi kendini liderliğe fazlaca kaptırmış, değişmesi gerekiyordur.

Karar BİZim!