İngiltere, Kıbrıs , Türkiye… Dünya'nın bir çok yerinde; virüslerin mutasyona uğraması sonucu; hastalıklar (grip) kendini farklı şekilde ortaya koyabilmekte, çok daha ağır ve maalesef ki ölümcül hale gelebilmektedir. Son günlerde...

Parlayan ağaç topları gözümde bir yansıma oluşturuyor… Ayaklarım; şöminenin içine girecekmiş gibi… Battaniyem dizlerimde… Televizyonu hiç açmadım… Sadece yanan odunların şırıltısını dinledim… Al al olmuş yanaklarımla; hafiften...

Sabah kalktığında burnuna gelen yasemin kokusu gibi… Ciğerlerinde bir nefes; gözlerinde yaşam… Şarabın verdiği o mayhoşluk gibi… Dudaklarda hafif bir gülümseme.. Erol Evgin de söylüyor; 'İşte öyle bir şey” Nasıl bir şey peki?...

KKTC Öğretmenler Yasası'nı açıp okuduğunuz zaman ikinci kısmın 7. Maddesinde aynen şu cümleye rastlarsınız ' Her okulda ilk 35 öğrenciye kadar bir öğretmen; otuz beşten fazla her otuz veya daha az öğrenci için bir öğretmen”…...

Upuzun bir yol gibiydi yalnızlık. Gece karanlığında, yanmayan sokak lambalarıyla dolu, kapkaranlık bir yolda, fırtınada ilerlemek gibi… Önümü göremiyordum. Arabanın camına vuran dolu parçaları kalbimi yerinden çıkaracak gibiydi. Sanki...

2.5 aylık bir serüven için Londra semalarına uzandım. Daha önce 2 kez ziyaret ettiğim bu şehir, bu sefer gerçekten farklıydı… Genelde gezmek için geldiğim Londra'ya; eğitim amaçlı ilk kez uğramıştım… Kendi evim; kendi yaşam alanım…...

Haberleri okumak istemedim ilk… Sonra kendimi alıkoyamadım…. Her defasında okudum… Her çıkan yeni haberde; yine doldu gözlerim… Bu yazıyı yazarken bile öyle çok zorlanıyorum ki… Hepsinden farklı… Diğer yazdıklarıma hiç benzemiyor…...

Nefes Alıyorıum Huzurlu kalktığım bir günün sabahında yazıyorum size bu yazıyı… Rumeli Hisarı'ndan denizi seyrediyorum… İstanbul hiç bu kadar güzel görünmemişti gözüme… Sürekli gidip, geldiğim şehir bu sabah bir başkaydı…....

Bir şehir düşünün ki; çiçek ekildiği için başkanı eleştiriliyor… Çiçek; yani bildiğimiz; böyle rengarenk açıyor; suluyorsun, güzel gözüküyor falan… Hayır; ne gibi kötü bir yanı olabilir çiçeğin diye düşündüm… Sulanmaz,...

Güzel sosyal medya, canım sosyal medya! Her türlü yazı, her türlü düşünce, ne ararsan var… Hayatımızın her anlamına etki eden, eşimiz, arkadaşımız, kocamız, canımız…. 'Teprikler apla” yazanlar… 'Herkez” için konuşanlar…...

…..Afganistan'ın başkenti Kabil'de bomba yüklü ambulansla gerçekleştirilen saldırıda en az 63 kişi hayatını kaybetti, 151 kişi yaralandı. Saldırıyı Taliban üstlendi….. …..Trump'un kararının ardından sınır dışı...

Yine bir uçak yolculuğu dönüşü…. Daha önce okumama rağmen rafta duran 'Küçük Prens” beni oku dercesine bakıyordu sanki. İtiraf edeyim. Her yolculuk yanıma aldığım herhangi bir kitap; çantada gidip geliyor. Kaç sayfa okudun diye...

Kasım ayını da geride bıraktık… Bazen oturup, bir ay boyunca neler yaşadığımı aklımdan geçiriyorum; hatta zaman zaman oturup kaleme alıyorum. Hangi ay bana ne kattı; ülkede neler yaşandı; iyi yönleri ve kötü yönleri nelerdi.... Kafamı...

Yazımı kaleme aldığım bugün o kadar önemli ki… Laikliğin elimizden tuttuğu, kadınların insan yerine konduğu, kız çocuklarının okullarda okutulduğu Cumhuriyet günü bugün… Cumhuriyet günü bugün; Atamın sesini kulaklarımızda hissettiğimiz...

Yine bir uçak yolculuğu ve yine bir yazı… Kalabalık bir grupla, gururla dönüşe doğru bekleyiş… Neden gurur ve neden kalabalık diye soracaksınız. Hemen açıklayayım. Sebebi 'Otello”… Uzun yıllardır KKTC olarak tanınmayı bekledik...

Kaçmak çözüm mü? Gerçekleri bildiğimiz halde, hatta gerçekler bizi kovalarken arkamızı dönüp, heyecanla; bazen susuz; nefes nefese koşmak… Ülkenin gerçeğini bilip kaçmak; insan ilişkilerinde konuşmaktan kaçmak; açıklama yapmaktan kaçmak…...

Bu ayki köşe yazımı Lefkoşa Surlariçi'nde güzel bir cafede yazıyorum. Farklı mekanlar, küçük, şirin cafeler her zaman favorilerim arasında olmuştur. Hele ki kültürle iç içe, tarih kokuyorsa…. Surlariçi'nde dolaşırken kendimi...

Veee buluştuk. Sizlere yazı yazacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum. Sanki siz karşımda duruyormuş gibi bazen kendi kendime konuşuyor; yazarken sizlerle sohbet ediyorum. (Dip not: Merak etmeyin henüz deli değilim ya da öyle miyim acaba? :)...

Sabah uyandım. Merakla interneti açtım. Kim, ne kadar farkında? Ne yapıyor? Paylaştığı şeyin ne olduğunu biliyor mu? diye merak etmiştim. Neden mi? Çünkü uyandığım ve yazımı kaleme aldığım gün '2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık...

Çevremdeki kişilere en belirgin özelliklerinden biri nedir diye sorsanız 'gezmeyi çok sevmesi” cevabını alacağınızdan eminim. Peki yanlış bir cevap mı? Tabi ki yüzde yüz doğru. Hele ki değişen ve gelişen bugünün Dünyası'nda...

Malum Şubat tatili geldi. Öğrencilere karneler dağıtıldı. Kimi öğrenci akademik yönden başarılı bir dönem geçirirken, kimisi orta veya zayıf notlarla ailelerinin karşısına çıktı. Peki ya siz aileler bu durum karşısında ne yaptınız?...

Bilgisayar başında boş sayfaya dakikalarca baktım. Yeni yılla ilgili bir yazı yazacağımı tüm gün boyunca kafamdan geçirmiştim ancak harfleri sayfaya dökerken duygu yüklü düşünceler bir anda ellerimin kilitlenmesine, 2016'nın gözlerimin...

'Öğretmen bir kandile benzer, kendini tüketerek başkalarına ışık verir.” diyen bir önderimiz vardı. Sevgili 'Mustafa Kemal Atatürk”. Öyle ulu bir önderdi ki Atatürk; acılar yaşandığı zaman, mücadele etme duygusuyla, aynı...

'Konuşmaya vaktin var mı?” 'Baba ev ödevime yardımcı olur musun?” 'Seni özledim.” 'Yapmam gereken çok iş var.” Yukarıdaki cümleler tanıdık geldi mi? :) Eminim içlerinden en az birini duymuş ya da söylemişsinizdir....