Cumhuriyetçi Türk Partisi (CTP) Milletvekili Doğuş Derya, Türkiye’nin usta sanatçılarından İlhan İrem’in vefatı nedeniyle duygu dolu bir mesaj yayınladı.

İlhan İrem’in ölüm haberini “yüzüne atılmış bir tokat gibi” geldiğini ifade eden Derya, “son zamanlarda başka bir "koridora" geçen sevdiğim tüm "don kişotlar" gibi, aynı dönemde yaşama fırsatı bulduğum için onur duyuyorum. Koridorun aydınlık olsun İlhan İrem” dedi.

Mesajında İlhan İrem’le ilk görüşmesini de anlatan Doğuş Derya, 12 yaşındayken İrem ile ilk kez telefonda konuştuğunu, “Alo ben İlhan İrem” dediği anda elindeki su dolu bardağı yere düşürdüğünü, konuşmasının tamamlanmasının sevinçten çokça zıpladığını ifade etti. Derya, 10 yaşından bu yana İlhan İrem müziği de dinlediğini söyledi.

“Tüm şarkılarını ezbere söyleyebilirim”

İşte Derya’nın ilgili paylaşımının tam metni:

10 yaşındaydım müziği ile tanıştığımda...O günden sonra sevmekten bir an bile vazgeçmedim. Zamanının çok ötesinde bir ozan ve müzisyendi. Yaptığı işin adını sonradan psychodelic rock diye tanımlayanlar oldu. Bence hep daha fazlasıydı. İlkokuldan bugüne dek tekrar tekrar dinlemekten, dinlerken her defasında yeni bir şey görmekten, her defasında yeniden şaşırmaktan mutluluk duyduğum, acayip dokunulmaz bir yeri var bende.

Babam KTÖS Genel Başkanı iken, Kıbrıs'a konsere davet etmişti. Konser öncesindeki zamanlarda bir gün evin telefonu çaldı. Çevirmeli telefonlardan tuşlulara geçtiğimiz zamanlar...Hani şu telefon dairesinin verdiği krem rengi tuşlu telefonlardan...Evde bir tek ben vardım, 12 yaşındaydım galiba. Telefonu açarken elimde su dolu bir bardak vardı. "Alo ben İlhan İrem" dedi karşıdaki ses. Bardağı düşürdüm sevinçten. O, konserle ilgili birşeyler söyledi, ben de onları aklımın "ben seni çok seviyorum İlhan İrem" demeyen bir bölümü varsaydı, oraya kaydettim. Ama sonrasında evin içinde çokça zıplayıp sektim. Konsere geldiğinde o döneme dek yaptığı bütün şarkılarını ezbere söyledim. 43 yaşındayım, hala bugüne dek yaptığı tüm şarkıları ezbere söylerim. İlhan İrem dinlediğim için lisedeyken garipsenirdim. Garipsenmeyi ilk onun sayesinde öğrendim. Ama şiir gibi sevmeyi, haykırmanın sevecen biçimlerini, her hal ve şartta evrenselliği büyütmeyi...Bir an bile vazgeçmedim sevmekten "o gözü pek yalnızlığı"... Şimdi, böyle sevdiğimiz herkes ve her şey giderken, yüzüme atılmış şiddetli bir tokat gibi geldi haberi. Son zamanlarda başka bir "koridora" geçen sevdiğim tüm "don kişotlar" gibi, aynı dönemde yaşama fırsatı bulduğum için onur duyuyorum. Koridorun aydınlık olsun İlhan İrem