Kendi hızına yetişemediğin oldu mu hiç? Birileri en klasik cümleyi - "hayat kısa" - olur olmaz zamanlarda hatırlatırken üstelik, kendi kendine hiç çok yavaş geldin mi? Hani rüyanda koşmak istersin de bazen yeterince hızlı olamazsın, öyle...
Hayat çok da kısa değilken üstelik, sadece hızla akarken, hızına yetişemediğini düşündüğün oluyordur mutlaka, senin de, bende olduğu gibi. Bana en çok yazarken oluyor. Hem çok hızlı, hem çok yavaş ilerliyor herşey. Ellerim kelimelere ulaşamadan düşüncelerim hızla geçip gidiyor yanımdan, yakalayamıyorum. Oysa ne çok şey var anlatmak istediğim! Ne sözlerimin ne kelimelerimin hızı yetmiyor düşüncelerime yetişmeye! Hayallerimin hızına yetişemiyorum. Kendi hızıma yetişemiyorum işte ben böyle...
Yazmak, dışarı çıkabileceği olası diğer yolların kapalı olması durumunda kelimeleri özgürlüğe kavuşturacak tek yoldur oysa, zaten tek yol olunca etkilidir yazmak! Sözcükler ne zaman ki sapabilecekleri tüm yolları mecburen es geçer ve dolu dolu tek yoldan dışarıya atarlar kendilerini, işte o zaman yerlerini bulurlar. Geçtikleri tüm yolların pisliğini ve tozunu sıyrılmış ama dışarı attıklarının farkında, rahatça anlatırlar dertlerini!
Kelimeler, sen kendini içlerine yerleştirdikçe ağırlaşır. Tüm yanılmışlıklarını, yanlışlıklarını, çirkinlerini de koyduğunda ancak "gerçek"ten varolurlar ki belki de bundandır herkesin "hatalarınla güzelsin"den kastı. Belki sen gerçekten "sen"i gösterdiğin kadar varsın, utanmayan, yargılanmaktan korkmayan kelimelerin kadar...
Hatalarla daha güzel gözükmek...Kitap müsveddelerinin kitabın aslından daha değerli olması gibi birşey olabilir. Yani sen hayatı deneyip yanılarak anlamaya ve mükemmele erişmeye çalışırken bitiyorsa hayat, demek ki o sürede ne karaladıysan kar kalıyor sana. O zaman biliyorsun ki, ölmeye yarayacak kadar karaladıysan biryerlere, değmiş yaşamana!
Takdir beklemekse zaman kaybettirir. Takdir edilecek birşeyi yapmak için ilham gerekir. Ilhamın-hayatın- elindeyken hazır, boşver takdiri sana kalsın, kullan gitsin!
En iyisinden bir müsvedde yaratacağını bilerek yaz sen de! Anlayan anlasın, beğenen beğensin! Bazen kısa cümleler kur ki kelimelerin, hızına yetişsin düşüncelerinin. Anlayan anlasın. Ne de olsa kendi hızına bile yetişemezken daha, hayatta mükemmel hiç olmayacak!
