Ahmet Acar... Karşısına çıkan birçok zorluğa rağmen hiç yılmadan çalıştı, çabaladı ve emeklerinin meyvesini aldı
Londra’da onu daha çok turizm sektöründen biliyoruz.
Ahmet Acar, genç bir girişimci ve ilginç bir hayat hikayesi var.
Çok zorluk gördü
hiç yılmadı
Ahmet Acar, Kıbrıs’ta Hirsofulu bir anne ve Balikitrolu (Balıkesir) bir babanın çocuğu olarak Lefkoşa’da 1977 yılında doğar. İlkokulu Lefkoşa hisar içindeki Arabahmet İlkokulu’nda tamamlar. Çok zeki bir çocuk olan Ahmet, bugüne kadar Arabahmet İlkokulu’ndan koleje giden birkaç öğrenciden biridir.
Ahmet Acar yapılan kolej sınavında başarılı olur ve Türk Maarif Koleji’ni kazanır. Altı yıl kolejde okuduktan sonra üniversite eğitimini Doğu Akdeniz Üniversitesi Turizm ve Otelcilik Bölümü’nde devam etmeye karar verir. Ahmet Acar bu tercihi yapmasında lise yıllarında harçlık çıkarmak için boş zamanlarında çalıştığı otellerin etkisi olduğunu söylüyor.
Üniversiteyi başarı ile bitirdikten sonra 1999’da master yapmak için Londra’ya gelir. O yıllarda Kıbrıs AB üyesi değildi ve Kıbrıslı öğrenciler için burs imkanı sınırlıydı. Ahmet Acar’ın hem çalışıp, hem de okula gitmesi mümkün olmadı. Üniversite ücretini karşılayacak parayı kazanamadı. Master yapması zorlaşınca iş hayatına atıldı ve önce Londra’da otellerde çalıştı daha sonra otellerden ayrılarak seyahat acenteliği ve tur operatörlüğü yaptı.
En sonunda kendi işini kurdu. Wowcations Worldwide Holidays Ltd isimli şirketinde şu anda birçok şirkete danışmanlık yapıyor, iş seyahatleri, özel günler ve çeşitli aktiviteler düzenliyor.
İki yıl öncesine kadar Londra’da birçok sosyal sorumluluk projesine destek olmuş, bazı derneklerde görev almış ancak son iki yıldır daha çok işine yoğunlaşmış durumda… Ahmet Acar’ın işi seyahat etmek olduğu için bu nedenle Avrupa’nın birçok şehrini gördüğünü söylüyor.
“Birbirinize destek olun”
Garsonluktan patronluğa uzanan bu yaşam öyküsü içerisinde Ahmet Acar edindiği tecrübelerden Londra’da yaşayan Kıbrıslı Türklere de önemli bir mesajı var: “Birbirinize destek olun. Kişisel anlamda büyük başarılara ulaşan insanlarımız olmasına rağmen, halk olarak maalesef ortak bir mücadele vermedik ve bir amaç belirleyemedik. En azından birbirimizi, iş yerlerimizi, öğrencilerimizi, işçilerimizi ve her alanda Kıbrıslı Türklere daha çok destek olmamız gerektiğini düşünüyorum”.
