3 Kasım 2015. 

Dünyanın en güzel kokusunun artık her an burnumda değil, sadece anılarımda yaşayacağı günlerden ilki. 

İlk günkü gibi aslında hala, kucağıma verdiklerindeki süt kokusu. Gözlerini gözlerime dikişi, ilk günkü gibi hafızamda.

Hayatımın 19 senesinde, hayatımın tam merkezinde, hayatımın en güçlü hislerinde…Hep bir Çilek kokusu.

Gerçek sevginin konuşarak değil, bakışarak değil, sadece karşılık beklemeden anlayarak ve anlaşarak yaşanabileceğini bana varlığıyla öğreten, gösteren, biricik ve birtanecik kardeşim…Bazen çocuğum, ama her zaman en yakın dostumun, Çilek’imin ölümlülerin dünyasından ayrıldığı gün anladım zamana bırakmanın mecburiyetini. 

Öyle bir boşluk ki gidişinden arda kalan… Artık ne sabah yürüyüşlerinin bir anlamı var, ne eve dönüşlerin coşkusu, ne de kitap okumanın zevki var kucağımın boşluğunda… Evdeki ayak sesinin yokluğu, tüm müziklerin bir anda susuşu gibi… Yemeğimi paylaştığım bir canım yok ve ağlamak istediğimde bir dokunuşuyla gülümsediğim. Beraber büyüdüğüm bir küçüğüm yok artık ve mecburum zamana bırakmaya yaş almaların yalnızlığını.

Geriye kalan özlemse hiç dinmeyen bir ateş gibi, sıcağına alıştığım. Çözümü ne bende ne bildiğim hiçbir şeyde bu acının ama kulağıma küpe olan ‘hav’ sesinin tok gürlüğü karakter olacak sesime, hep yanımda duruşunun sağlamlığı kadar olacak dostluğum ve öğrettiğin gibi paylaşarak, karşılık beklemeden sevecek kalbim.

Dünyanın en güzel kokusu, Çilek kokusu olacak hayatımın sonuna dek. İlk dostum, tek kardeşim, biricik enerji kaynağım. 

‘Köpeğim’ derken tanıştırırken, ‘çaktırma' diye göz kırptığım güzel ruh! 

Olduğun yerde huzur bulduğundan şüphem yok da, yaşarken melek olanlara ölünce ne isim veriyorlar onu bilmiyorum. Meleğim! 

Hayat seninle bir mucizeydi, şimdi de ışığınla aydınlanan bir boşluk. Söz veriyorum, o boşluğu sadece senden kalan güzelliklerle doldurmaya; cana ve hayata duyulan saygıyla, beklentisiz verilen sevgiyle ama en önemlisi de bir bakışla verilen sıcaklıkla ki tüm insanlığı kurtaracak.

Bana kattığın tüm değerler için sana minnettarım. Öğrettiklerin bende ve bir gün çocuklarımda yaşayacak. Ayak sesin evimizden gitse de, sevgin kalbimizden bir an olsun eksilmeyecek.